سالمندان به علل مختلف آشفته و عصبانی می شوند. نظیر همه گروه های سنی، سالمندان نیز گاه ممکن است به خاطر برآشفتگی دست به رفتارها و برخوردهای عجیب، غیر منطقی و نامعقول بزنند. سوال اینجاست که در چنین مواردی بهترین برخوردی که می توان با آنها داشت چیست؟
کاملا طبیعی است که برخوردها و حرف هایی که سالمندان در زمان آشفتگی مطرح می کنند می تواند برای مراقبین ناخوشایند باشد و حتی آنها را به شدت برآشفته کند. اما لازمه حفظ ارتباط موثر با سالمند این است که مراقبین در چنین مواقعی بتوانند رفتار خود را به شکلی معقول مدیریت کنند و بهترین گزینه را در مقابل رفتار نادرست سالمند انتخاب کنند. اما باید همواره به خاطر داشت رفتار مراقبین هرچه قدر هم که معقول و سنجیده باشد باز جایگزین درمان علل زیربنایی بروز پرخاشگری و آشفتگی در سالمندان نخواهد شد. لذا از مراقبین تقاضا داریم ضمن اجرای راهکارهایی به منظور آرام کردن تنش، با روانپزشک یا روانشناس تماس بگیرند و در پی رفع علل اصلی بروز رفتار باشند.
جهت مقابله با آشفتگی های سالمندان می توان از راهکارهایی که در ادامه می آید بهره برد. این پیشنهادات از طرف انستیتو ملی سالمندی امریکا (NIH) مطرح شده است. البته پیش از به کارگیری این راهکارها بهتر است علت اصلی مشکل شناسایی شود. در مقاله قبل به تفصیل مطرح کردیم که برخی بیماری های جسمانی و روانشناختی می تواند منجر به آشفتگی سالمندان شود. به علاوه برخی شرایط محیطی، مثل کم خوابی شب گذشته، یا حتی خیس بودن لباس یا زیرانداز سالمند می تواند او را آشفته کند. بهتر است ضمن تلاش برای حل و فصل مشکل اصلی راهکارهای زیر را نیز در صورت لزوم به کار بندیم.

1. با سالمند به آرامی صحبت کنید و به او اطمینان دهید که صحبتهایش را می فهمید و ناراحتی اش را درک می کنید. لزومی ندارد با او موافق باشید و یا دقیقا از اتفاق مشابه همان احساسی را داشته باشید که او تجربه می کند. کافی است به او اطمینان دهید که می توانید درک کنید این موضوع تا چه حد ناراحتش کرده است و چه قدر برای شما مهم است که کمک کنید حالش بهتر بشود.
2. بهتر است سالمند تا حد ممکن کنترل امور را به دست بگیرد. به او کمک کنید تا باور کند که تا جایی که ممکن بوده است خودش شرایط را کنترل کرده است و خواهد کرد. بهتر است در شرایط معمول نیز این وضعیت حفظ شود. لازم است که کنترل امور تا حد ممکن در اختیار سالمند باشد و تا جایی که ممکن است سالمند درباره مواردی که بر آنها کنترل ندارد توجیه شود.
3. یکی از راههای جلوگیری از تنش در همه افراد به ویژه سالمندان این است که شرایط و موقعیت ها را تا حد امکان قابل پیش بینی کنیم. برای این مظور می توانیم روتین مشخصی را اجرا کنیم. مثلا هر روز سر ساعت مشخصی نهار بخوریم یا طبق برنامه خاص حمام برویم.
4. در حین آشفتگی سالمند بهتر است محیط پیرامون تا حد ممکن ساکت و خلوت باشد. شلوغی و سروصدایی که بالاتر از آستانه تحمل سالمند باشد می تواند او را آشفته تر کند.
5. با اینکه فعال بودن و انجام فعالیت های مختلف در طول روز می تواند در سالمند حس خوبی ایجاد کند و تا حدودی از بروز آشفتگی جلوگیری کند، اما مهم است که در بین این فعالیت ها زمانهای خاصی را به سکوت و آرامش اختصاص دهیم.
6. مصرف الکل، کافئین و فست فود ها می تواند تنش را در همه افراد بالا ببرد. بهتر است برای جلوگیری از بروز آشفتگی در سالمندان مصرف این مواد به حداقل برسد.
7. برای ایجاد محیطی آرام و جلوگیری از ایجاد تنش بهتر است محیط اطراف سالمند پر از عکس ها و خاطرات شیرین باشد.
8. در حین آشفتگی، یک موسیقی آرام، پیاده روی یا نوازش های سبک می تواند فرد را آرامتر کند. در این زمان می توان حواس سالمند را به کمک خوراکی ها، فعالیتها و وسایلی که دوست دارد پرت کرد.

این راهکارها تا حد زیادی به ما کمک خواهند کرد تا تنش ایجاد شده را مدیریت کنیم. با این همه لازم است مراقبین بتوانند در حین بروز مشکل آرامش خود را حفظ کنند تا این راهکارها را به شکلی عملی به کار برند. به خاطر داشته باشید مهم است مراقبین بتوانند با وجود همه سختی ها مسئولیت مراقبت از خود را نیز به عهده بگیرند. لازم است که مراقبین زمان هایی را برای استراحت و انجام فعالیت هایی اختصاص دهند که صرفا خوشایند خودشان است.